czytam informacje w forum CB na bieżąco. I naszła mnie w tym wątku pewna refleksja. Refleksja ta dotyczy wyłącznie mojego odczucia i piszę żeby dowiedziec się czy inni czasem mają to samo!
Nasze hobby (a tak jest od zawsze w moim przypadku ) zaczyna zamieniać się w gehennę i powoduje niezłe frustracje! A wynika to z tego, że zaczynamy w tej przyjemnosci szukać jak najwięcej "problemów" i z uwielbieniem katować sie nimi. I zaczyna to trącić jakąś "schizofrenią". Kupujemy sprzęt czysto amatorski . (W tym przypadku -kit-wybitnie amatorski) wykonywany taśmowo, z maxymalną oszczednością a oczekujemy wyników jak ze sprzętu PROFESJONALNEGO KILKASTET (w tym przypadku) a w innych kilka- kilkanaście razy droższego! Powiedzmy sobie szczerze w wielu kompaktach optyka (miałem fuji 7000, mam fuji 810) optyka wielokroć razy przebija jakością każdy parametr kit-a. Tylko mieć kompakt to nie jest cool. Mam całą torbę sprzętu canona analog 33 i 350D z 7 szkieł (oprócz kita całkiem niezłych) (często strach z tym wyjść bo to dobre kilkanascie tysiecy zł) i często odnoszę wrażenie , że to samo robione kompaktem (a dobry jest) nie różni sie od lustra super firmy ze szkłami tejże super firmy! (pomijam oczywiście takie szczegóły jak głębia ostrości, możliwość użycia dobrej lampy chociaż np. w fuji 7000 nie ma problemu). I zadaje sobie pytanie o co chodzi? Czy bardziej lubimy zabawki czy robienie zdjęć.? Czy sam cel jakim jest fotografia, cieszenie sie dobrymi zdjeciami, dobrze skomponowanymi, rejestracja piękna, rejestracja szczęśliwych i smutnych chwil, wydarzeń historycznych nie jest celem, a stajemy się (jak to ktoś ostatno w rozmowie ze mną okreslił) gadżeciażami i te "gadżety" stanowią istotę fotografii! Znam wielu wspaniale fotografujących ludzi którzy fotografuja takim sprzętem, że jakby dać im te nowe zabawki to by się w technice pogubili. Ale oni robią zdjecia! jakie zdjecia! Oni FOTOGRAFUJĄ!
I tak sobie myslę śledząc forum czy nie zaczynamy gubić (ja niestety stary chłop też się na to daje łapać) sensu fotografii!?. Czy nie zaczynamy podchodzic do tego w taki sposób, że to sprzęt robi zdjęcia!? Że "fotograf" jest od przyciśnięcia guzika!?. A jak coś źle naciśnie to się załatwi w PS lub innym programie i będzie ok!? Jak tak się czasem zastanowię to myslę sobie jak dobrze, że ja zaczynałem od Smieny, Zenita, prostego canona i jak dobrze, że robię jeszcze analogiem bo zanim nacisne spust w cyfrze to szukam właściwej kompozycji szukam ostatecznego efektu zdjęcia. Uczestniczę w spotkaniach GKF-u i jak widzę poobijane puszki i odrapane obiektywy profesjonalistów i artystów fotografii to mnie ból przeszywa! No ale oni sprzęt traktują jako narzędzie do osiągniecia celu, a wielu z nas (zaznaczam, że jest to moje osobiste zdanie) tworzy ze sprzętu swoiste "ołtarzyki" do przecierania i chuchania! Ciekawy jestem czy te dziwne spostrzeżenia dotkneły tylko "starego pryka" (hahaha wielu życzę takiego "spryczenia") czy innych również!
A wracajac do tematu to uważam, ze naprawdę nie ma sie co stresować co do jakości tych zdjeć robionych kitem. Jak dla mnie są ok. I nie warto doszukiwać się czegoś czego 85 % ogladajacych i tak nie dostrzeże a w przypadku odbitek 10x 15 pewnie i 95% i dorabiać ideologii masochistycznych. Jeżeli tak to juz lepiej z góry założyć, że trzeba zakupić sprzęt za min. 50000 zł co też nie zagwarantuje, że bedziemy już spokojni i bezstresowo ogladać same dorodne owoce cykania fotek!
Pozdrawiam wszystkich z szczególnie tych, którzy dotrwają do końca tego tekstu
Janusz
Odpowiedz z cytatem
