Fotografia oczami "ekspertów"

[Ciosna]

Tekst jest świetny :smile:. Czytam to co ktoś napisał pod fotografią Edwarda Steichen'a -> The Pond - Moonlight :

O wiele za ciemna ekspozycja i brak ostrości. Może będziesz się bronić, że specjalnie starałeś się zrobić nieostro, pytanie tylko po co?? Ja uważam, że zdjęcie ma być ostre. Polecam zapoznanie się z pracami innych osób na tym forum, żebyś zorientował się, jak powinno wyglądać dobre zdjęcie

... ,patrze na cene za ile poszło to zdjęcie i sam nie wiem co o tym myśleć :grin:

Patrzę czasami na fotografie, w których kompozycja i ekspozycja są nazwijmy to właściwe, ale poza tym nie dostrzegam w nich żadnej głębi. Podpisuję się pod tym co napisał Kolaj

Moim zdaniem te reguły tracą ważność wtedy, kiedy doskonale je znasz, umiesz się nimi posługiwać ale CELOWO I ŚWIADOMIE w danej sytuacji ich nie stosujesz. Prościej: żeby łamać zasady, trzeba je znać.

[rene]

A ja się zapytam szczerze i z ciekawości: zdjęcie Williama Egglestona <-- co w nim się wam podoba, co jest takiego niezwykłego??

[KrzysK]

Co w nim jest niezwykłego? Ano niezwykłe to ono dla mnie nie jest, ale za to podoba mi się perspektywa, która pokazuje rowerek dla 3 latka takim, jakby zbudowany był dla Guliwera. Perspektywa robi wrażenie, a i kompozycja oparta na lini skośnej (linia dachu przedłużona szprychami) jest w porządku. Tyle ode mnie. Ale ja lajkonik jestem. Troszkę pstrykam, troszkę czytam i uczę się patrzeć

[bebesky]

A ja się zapytam szczerze i z ciekawości: zdjęcie Williama Egglestona <-- co w nim się wam podoba, co jest takiego niezwykłego??

czesto tak mam, jak oglądam zdjęcia mistrzów fotografii, mistrzów pędzla, nagrodzonych na licznych festiwalch filmów, muzyki którą stawia się na piedestale, innych cudownych przedsięwzięć i wytworów,
kiedyś zastanawiałem co ze mną jest nie tak. Teraz wiem - mam własny gust, własne poglądy. Podoba mi się to co mi się podoba a nie to co komuś się podoba. To że ktoś jest uznany za cudownego mistrza nie oznacza że jego prace mi się będą podobały.
Jeśli chodzi o fotografię to zdarzyło mi się widzieć zdjęcia, które uznano za świetne a gdybym to ja był ich autorem to nie przeszłyby nawet pierwszej selekcji. Tyle tylko że ja się z tym dobrze czuję i jak ktoś krytykuje moje dokonania to w pełni go rozumiem - ma prawo mieć inny gust.
Nawet zdjęcie mistrza w moim odczuciu mogłoby być inne - moim zdaniem i według mojego gustu lepsze, co nie oznacza że on by się ze mną zgodził ale nie oznacza również że nie przyznałby mi racji gdybym rzeczowo wyjaśnił mu własną koncepcje na przeróbkę jego zdjęcia. Tylko czyje wtedy byłoby to zdjęcie?

[akustyk]

A ja się zapytam szczerze i z ciekawości: zdjęcie Williama Egglestona <-- co w nim się wam podoba, co jest takiego niezwykłego??

moze chodzi o to, ze stanowi czesc pewnego tematu, ktory autor zrealizowal z wyrozniajacym sie podejsciem i zaprezentowal unikatowe spojrzenie?

co, poniekad, ujawnia kolejna slabosc galerii internetowych, ktora najprosciej podsumowac ich obiegowym okresleniem: "festiwal jednego obrazka". galerie typu plfoto wychowuja w duzym stopniu ludzi prezentujacych i ogladajacych pojedyncze obrazki. gdzie te "pojedyncze obrazki" to czesto zupelnie co innego niz praca fotograficzna autora i w tym wszystkim znika cos takiego jak zrozumienie "serii fotograficznej", ktora stanowi esencje fotografii dokumentalnej.

wszystko w imie konsumpcyjnej zasady, ze ma byc od razu podane na talerzu, gotowe do spozycia i zapomnienia w minute po konsumpcji. a to nie o to tu chodzi...

[rene]

Co w nim jest niezwykłego? Ano niezwykłe to ono dla mnie nie jest, ale za to podoba mi się perspektywa, która pokazuje rowerek dla 3 latka takim, jakby zbudowany był dla Guliwera

No to trochę niewysoki był ten Guliwerek skoro na wysokości wzroku miał oś koła

U mnie jak u bebeskyego - własny gust. Nie podoba mi się to zdjęcie, i guzik mnie obchodzi jak wielkim fotografem był twórca. Wydaje mi się nawet, że ten eksperyment jest bardzo udany, pokazuje prawdziwy odbiór zdjęcia, a nie ten przez pryzmat nazwiska. Mimo że cytaty tam zaprezentowane są mocno ekstremalne i trącą prowokacją

[iREM]

Zgadzam się z ostatnimi przedmówcami. Dodałbym tylko, że moim zdaniem dostępność małpek (a niejednokrotnie w następstwie - lustrzanek amatorskich, następnie profesjonalnych) powoduje nie tylko namnożenie gniotów, ale także namnożenie zdjęć doskonałych. Doskonałych technicznie, doskonałych tematycznie. To może (przynajmniej według mnie) spowodować, że zdjęcia dawnych mistrzów mogą wydawać się rzeczywiście nie tak niezwykłe, nie tak doskonałe, lecz po prostu przeciętne. Nie oznacza to moim zdaniem braku szacunku do dawnych mistrzów, lecz brak wiedzy, że tacy mistrzowie fotografowali, a tym samym brak znajomości ich (przynajmniej największych) dzieł. Ale też nie uważam tego zjawiska, jako wina tychże pstrykaczy (do których zaliczam także siebie), winę ponoszą autorzy opracowań wydawniczych. 99% książek o fotografii, jakie znajdujemy w księgarni to prawdziwe gnioty - i to moim zdaniem - jest przyczyna tej nieznajomości.
Co do ww. zdjęć nie wypowiadam się, bo rzeczywiście ciężko je oceniać, a może właśnie zbyt łatwo...
Podsumowując, uważam że dziś dużo trudniej zostać fotografikiem niż dawniej.

[rolaj]

iREM, masz rację. Jedną z przyczyn tego o czym jest ten wątek, jest przeświadczenie niektórych z wypowiadających się na forach, że w fotografii nie wydarzyło sie nic istotnego, zanim oni nacisnęli migawkę. Zwykła indolencja. Jeśli nawet nie czują się doskonali, to bez zahamowań postponują tych, których można teraz tyko kopiować, powielać, lub - co najwyżej - troszeczkę poprawiać. Technicznie np. Ale technika jest tylko narzędziem sztuki.

[ewg]

Moim zdaniem te reguły tracą ważność wtedy, kiedy doskonale je znasz, umiesz się nimi posługiwać ale CELOWO I ŚWIADOMIE w danej sytuacji ich nie stosujesz. Prościej: żeby łamać zasady, trzeba je znać.

Pewnie tak jest w praktyce, tylko jest w tym chyba pewien problem logiczny: Co z tego, że jakiś X ma wszystkie reguły w jednym paluszku i swobodnie się nimi posługuje i jeszcze łatwiej nudzi, zatem próbuje ich "celowo i świadomie nie stosować" - skoro tego X jeszcze nikt nie zna??? Czy przy pierwszym kontakcie jego zaawansowane już prace nie zostaną odrzucone większością głosów jako szkolne błędy? W tym przypadku za X można przecież od razu wstawić 0 a mnożenie przez 0 zawsze daje 0. Wiec w końcu co jest ważne - znajomość zasad, czy jednak najpierw uznany (czyt: kontakty) dorobek (czyt: nazwisko), od którego można się potem odbić i odchodzić sobie dowolnie od tych zasad nie narażając się już na szablonową krytykę maluczkich?

Oczywiście prawdziwa sztuka obroni się sama, bo chyba zawsze znajdzie się wprawne oko, którego nie oszukają żadne dyrdymały, bo jest ślepe na podpisy pod zdjęciami a wrażliwe jedynie na światło w nich odbite. :rolleyes:

[Kolaj]

Ewg,

strasznie zagmatwałeś i nie wiem czy na pewno dobrze Cię zrozumiałem. Ale mam wrażenie, graniczące z pewnością, że tym Znanym, podstawowe zasady nie są obce i kiedy byli na początku drogi, to uczyli się z nich korzystać. A dopiero potem uczyli się korzystać z dobrodziejstw ich omijania.