Biorąc pod uwagę, że już Nikon F miał tytanową, to bardziej niż prawdopodobne. :)Cytat:
Wprawdzie nigdy nie miałem Nikona F3 ale o ile mnie pamięć nie myli, migawka w nim jest z folii tytanowej.
Wersja do druku
Biorąc pod uwagę, że już Nikon F miał tytanową, to bardziej niż prawdopodobne. :)Cytat:
Wprawdzie nigdy nie miałem Nikona F3 ale o ile mnie pamięć nie myli, migawka w nim jest z folii tytanowej.
Zdecydowanie F3 miał migawkę z folii tytanowej, ale była to migawka roletkowa o przebiegu poziomym.
Jako że był A1 z pewną taką nieśmiałością chciałem wyprostować, że...
Król lustrzanek jest tylko jeden! Co prawda mam dwa F1 NEW, ale jeden od razu przy zakupie (kupiłem dwa) był tzw. dawcą. Moje sztuki mają co prawda ubytki lakieru, ale moim zdaniem dodaje im to wyłącznie uroku osobistego ;)
Panie, Panowie: Canon F1 NEW
Tu opis: Recenzja Canona F1 W 2023 Roku – Lustrzanka Jednoobiektywowa
W dużym skrócie:
F-1 posiada hybrydową tytanową migawkę o przebiegu poziomym. Hybrydowa oznacza, że jest sterowana elektronicznie od czasów 8s-1/60s a mechanicznie od 1/90-1/2000s
W podstawowej wersji F-1 jest aparatem manualnym z możliwością rozbudowy.
Zakładając pryzmat Finder AE otrzymujemy preselekcje przysłony, ustawiają koło czasów na pozycje 'A' ( nad 1/2000s ) co ciekawe możliwość czasów spada do 1s-1/1000s.
Podpinając winder lub motor mamy dodatkowo możliwość korzystania z preselekcji czasu ( ustawiając pierścień obiektywu na 'A' )
Wizjer jest bardzo jasny z mikrorastrem oraz klinem dla ostrzenia. Po prawej stronie będziemy widzieli tabelkę przysłon oraz kułeczko które będzie "latać" góra dół w zależności jak będziemy kręcić przysłoną- dla poprawnej ekspozycji mamy wskazówkę wahadłową światłomierza. Należy zbiec kułeczko i wskazówkę. Pod tabelka mamy okno czasów.
Gdy przełączymy F-1 w trym AV ( preselekcja przysłony) znika tabelka przysłon a pojawia się na dole wizjera dodatkowo tabelka czasów. mamy jeszcze małe okienko z nastawioną przysłoną. Jak pracujemy w TV to w wizjerze znika kółeczko w tabelce przysłon i mamy tylko wskazówkę która automatycznie nastawi się na przysłonie.
Z innych funkcji mamy Stopped-down - praca na przysłonie roboczej - korektę ekspozycji ( bez informacji w wizjerze )
Załącznik 11238
Krajowy rys historyczny - przez lata korpus Canona F 1 był podstawowym body w wyposażeniu reporterów polskich agencji fotograficznych.
Akcent filmowy:
Canon F-1 camera used by Tobey Maguire in Spider-Man 2 (2004)
Załącznik 11239
"Canon F-1N - to aparat przystosowany do najcięższych warunków pracy fotoreportera, znoszący dzielnie temperatury od -30 do +60 stopni C. Został wyposażony w specjalny system absorbujący wstrząsy, dzięki czemu pomyślnie przeszedł w laboratoriach firmy wszelkie testy wytrzymałościowe na wibracje i uderzenia. Korpus wykonano bardzo masywnie z metalu i powleczono specjalną, wysokoodporną na działanie czynników atmosferycznych powłoką. Zabezpieczono go dokładnie przed kurzem i wilgocią. W ten sposób inżynierowie z Canona uzyskali znakomity efekt - aparat niezawodny w ekstremalnych warunkach pracy - od piasków Sahary, po mrozy Himalajów."
Załącznik 11255
Załącznik 11256
zakres pomiarowy: EV -1 (4 sek przy f/1,4) do EV 20 (1/2000 sek przy f/22),
zakres czułości filmu: ISO/ASA 6-6400,
zasilanie: 1x6 V, ogniwo litowe, alkaliczno-manganowe lub srebrowe,
kąt dźwigni naciągu: 139 stopni /30 stopni ,
wymiary: 146.7 x 48.3 x 96.6 mm
waga: 795 g (body), 1030 g z ob. FD 1,4/50
wymiary: 157 x 127 x 82 mm
Canon F-1N jest lustrzanką małoobrazkową z bardzo precyzyjnie działającą migawką, o przebiegu poziomym, wykonaną z tytanu. Czasy otwarcia zawierają się w przedziale 1/2000 - 8 sek. Czas synchronizacji z lampą błyskową 1/90 sek. Ciekawym rozwiązaniem jest zastosowanie łączonego, mechaniczno-elektronicznego systemu sterowania czasami: czasy od 1/2000 do 1/125 sek oraz 1/90 sek i "B" są sterowane mechanicznie, zaś pozostałe od 1/60 do 8 sek elektronicznie. Dzięki temu aparat jest również przydatny do pracy, gdy wysiądzie bateria lub zacznie spadać jej moc, np. na mrozie (poznajemy to po całkowitym zablokowaniu kamery). Należy wtedy wyjąć baterię, a aparat będzie w stanie działać w zakresie czasów migawki kontrolowanych mechanicznie, co doświadczonemu fotografowi pozwala na wykonanie udanych zdjęć w przeciętnych warunkach oświetleniowych. W przypadku pomyłkowego ustawienia czasu z zakresu kontrolowanego elektronicznie, realizowany czas będzie wynosił 1/90 sek.
Charakterystyczną cechą Canona F-1N, jest możliwość zmiany rodzaju pracy, w zależności od podstawowego osprzętu, który w kamerze zastosujemy. I tak w najprostszej, standardowej wersji, Canon F-1N pracuje tylko manualnie, dając fotografującemu pełen wpływ na wynik końcowy zdjęcia. W trybie tym możliwa jest również praca przy tzw. roboczej przysłonie (Stopped-Down Manual Mode). Dotyczy to obiektywów Canon FL, R i pozostałych nie-FD, które nie posiadają automatyki przysłony. Tryb ten stosuje się również przy wykonywaniu zdjęć z mieszkiem lub odwrotnym mocowaniem obiektywu (zdjęcia makro). Zwalniając wtedy przycisk kontroli głębi ostrości, możemy dokładnie mierzyć wartość ekspozycji wraz ze zmianą jasności kadru, wynikającą z ustawienia różnych wartości przysłony. W ten sposób wygląda pomiar ekspozycji np. w aparatach Praktica MTL 3, 5, 5B oraz Zenit 12 XP i 122.
Możliwość pracy w automatyce z preselekcją czasu pojawia się dopiero gdy podłączymy AE Power Winder FN lub AE Motor Drive FN (maksymalna prędkość przesuwu filmu - do 5 klatek/sek). Preselekcję przysłony oraz automatyczny pomiar przy roboczej przysłonie otrzymujemy po wymianie pryzmatu na AE Finder FN.
Po lewej pryzmat AE Finder FN umożliwiający preselekcję przysłony oraz automatyczny pomiar przy roboczej przysłonie / po prawej standardowy pryzmat EYE LEVEL FINDER FN otrzymywany przy zakupie aparatu, który zasadniczo nic nie umożliwia ;)
Załącznik 11240
Załącznik 11241
Załącznik 11248
W trybie preselekcji przysłony widok w wizjerze wygląda tak:
Załącznik 11242
Wtedy też (pryzmat AE) w automatyce przysłony realizowane są czasy od 1/1000 do 8 sek i wszystkie są sterowane elektronicznie. A więc uzyskanie pełnej automatyki (poza Programem, którego w tym modelu brak) możliwe jest dopiero po zastosowaniu pryzmatu AE oraz np. Windera. Taki podział automatycznych funkcji aparatu na urządzenia osprzętu ma na celu zwiększenie niezawodności kamery. gdy na przykład uszkodzeniu ulegnie system preselekcji czasu, fotograf wymienia Winder i aparat bez konieczności długotrwałej naprawy jest gotowy do zdjęć w tej automatyce. Drugą zaletą tego stanu rzeczy jest fakt, że samo body nie jest w ten sposób przeładowane technologią elektroniczno-mechaniczną, co wpływa dodatnio na jego niezawodność. Ale takie rozwiązanie ma też i swoje wady. Są dodatkowe wysokie koszty zakupu osprzętu oraz zwiększenie rozmiarów i wagi i tak już dużego i ciężkiego body. Jednakże dla profesjonalnego fotografa, no ogół ta druga niedogodność bywa raczej zaletą. Celowo dociążają oni sprzęt, aby pewniejszy był jego chwyt i mniejsza możliwość poruszenia zdjęcia wynikająca z bezwładności ruchu lustra.
Poniżej AE MOTOR DRIVE FN - UWAGA! Napis „AE” przy AE Power Winder FN oraz AE MOTOR DRIVE FN oznacza, że WINDER lub MOTOR włącza tryb priorytetu migawki Tv (wcześniej nieaktywny bez windera, lub motoru)
Załącznik 11243
Załącznik 11244
Załącznik 11245
Analogiczna sytuacja jak z automatyką aparatu ma miejsce z systemem pomiaru oświetlenia. Tutaj rodzaj pomiaru zależy od rodzaju wymiennej matówki jakiej aktualnie użyjemy. I tak Canon produkuje do tego modelu 13 różnych matówek, z których każda ma dwie wersje: do pomiaru integralnego oraz selektywnego (12%), a 6 z nich posiada jeszcze jedną do pomiaru punktowego (3%). W sumie do Canona F-1N dostępne są 32 matówki. Jest to również wynik wspomnianej wcześniej idei nie przeładowywania aparatu, co może dla niektórych stanowić problem. Należy tu jednak dodać, że wymiana matówek, jak i pryzmatów odbywa się bardzo szybko i jest lepiej rozwiązana niż w wielu innych modelach aparatów.
13 indywidualnych matówek z opisem do Canona F1 NEW
Model PE - standardowo montowana matówka w nowych F-1 NEW. Szybkie i dokładne ustawianie ostrości uzyskuje się za pomocą podzielonego obrazu, mikropryzmatu lub pola matowego, w zależności od obiektu lub własnych preferencji.
widoczne prostokątne pole pomiaru centralnie ważonego uśrednionego
Załącznik 11249
Załącznik 11250
Załącznik 11251
W sumie nowy F-1 oferuje pełną gamę 13 indywidualnych matówek. Istnieją 32 kombinacje matówki/systemu pomiaru, podzielone na kategorie według trzech grup pomiaru. Cała seria jest dostępna do pomiaru centralnie ważonego uśrednionego i selektywnego pomiaru obszarowego. Tylko sześć (6) ekranów zapewnia pomiar punktowy. System zawiera dwa nowe ekrany Bright Laser Mattes , które są średnio o prawie 20% jaśniejsze niż inne matowe ekrany laserowe z tej serii.
Dlaczego Canon przeciwstawia się mainstreamowej metodzie pomiaru przyjętej przez wielu innych, takiej jak umieszczanie celi pomiarowej w pudełku z lustrem:confused: Firma Canon twierdziła, że ich testy przeprowadzone w laboratoriach firmy Canon wykazały, że metoda komórki w lustrzanym pudełku jest bardziej odpowiednia dla trybu AE z preselekcją przysłony, ale nie działa zbyt płynnie podczas pracy w trybie AE z preselekcją migawki. (Ponieważ pomiar jest wykonywany po przymknięciu przysłony obiektywu, systemy pomiaru płaszczyzny filmu często wymagają ponownej regulacji czasu otwarcia migawki w celu uzyskania maksymalnej dokładności). stał się wymogiem technicznym. Canon twierdził również, że systemy pomiaru płaszczyzny filmowej (TTL OTF) mogą stwarzać pewne problemy przy stosowaniu specjalnych filmów o innej powierzchni odbijającej, w tym filmu na podczerwień, w przypadku których uważali, że system TTL OTF ograniczyłby pełną wydajność profesjonalnego aparatu. Najlepszy kurs, według Canona, byłoby uaktualnienie systemu pomiaru płaszczyzny ogniskowej. Czy to prawda, czy tylko decyzja marketingowa? Ale to sprawiło, że Canon New F-1 ma coś, z czego mogą skorzystać jego rywale, niezależnie od podjętej decyzji, Canon zjadł własne słowa, włączając funkcję pomiaru TTL/OTF w innym klasyku, cudownymCanon T90 jeszcze w 1986 roku - jedyną istotną cechą tego aparatu jest to, że sposób ustawiania ostrości został zastąpiony przez podwójne SPC , jeden pod lustrem, a drugi przy okularze.
Widok na czujnik pomiarowy SPC przy okularze.
Załącznik 11253
SPC jest umieszczany jak najbliżej płaszczyzny ogniskowej, dzięki czemu w efekcie pomiar jest wykonywany w punkcie odpowiadającym płaszczyźnie filmu. SPC zastępuje fotokomórkę CdS używaną w poprzednim F-1. System matówek składa się z 13 różnych wymiennych matówek , które nie tylko pomagają precyzyjnie ustawić ostrość, ale także umożliwiają zmianę wzorca czułości pomiaru. Wszystkie 13 ekranów jest dostępnych do pomiaru centralnie ważonego uśrednionego i selektywnego pomiaru powierzchniowego, a 6 do pomiaru punktowego, co daje w sumie 32 kombinacje matówki / systemu pomiaru światła . System zawiera dwie jasne maty laserowe, które są prawie o 20% jaśniejsze niż inne maty laserowew serii. Podział krzyżowy ułatwia ogniskowanie, dzieląc obiekt zarówno w kierunku poziomym, jak i pionowym, a standardowy nowy podział/mikropryzmat rozwiązuje problem przyciemniania pryzmatu przy słabych soczewkach. Inne ekrany są dostępne do zastosowań specjalistycznych. Matowy laser w rozmiarze A/B jest przydatny w publikacjach i reklamach, posiada wygrawerowane krzyżyki w każdym rogu do przycinania. Zmiana ekranów jest łatwa i nie wymaga specjalnych narzędzi . Po raz pierwszy w lustrzance jednoobiektywowej mamy do wyboru kilka systemów pomiaru. Wzorzec czułości zmienia się poprzez wymianę matówki. Dostępne są trzy wzory.
Załącznik 11257
W jaki sposób ten wyjątkowo jasny ekran jest korzystny dla fotografa? W zakresie ogniskowych od standardowego do średniego teleobiektywu (od 50 mm do 200 mm) są one 1,5 razy jaśniejsze, dzięki czemu oglądanie staje się przyjemniejsze. Ta zwiększona jasność procentuje, zwłaszcza podczas fotografowania w słabym świetle i niesprzyjających warunkach lub jeszcze lepiej, niektóre obiektywy o mniejszej aperturze, które dają ciemniejszy obraz w wizjerze, mogą być wygodniejsze w ustawianiu ostrości, gdy są używane w połączeniu. Innym ciekawym przełomem są formacje Cross Split/New Splits , które ułatwiają ustawianie ostrości w formacie pionowym i poziomym, dzieląc obiekt na obie płaszczyzny. W konsekwencji kształt obiektu nie jest już czynnikiem wpływającym na dokładne ustawienie ostrości. Standardowy nowy Split/Microprism jest dostępny dlawszystkie trzy schematy pomiaru i nie powoduje ściemnienia nawet w przypadku słabych obiektywów. Nowy ekran, taki jak laserowa matówka formatu A/B, jest dostępny z wygrawerowanymi oznaczeniami narożnymi ułatwiającymi kadrowanie.
Początki systemu EOS: aparaty EOS 650 i EOS 620.
Załącznik 11266
EOS 650 był pierwszym aparatem nowej rodziny i bardziej amatorskim, natomiast wypuszczony troszkę później EOS 620 już był sprzętem bardzo profesjonalnym.
Oba wyglądały identycznie, a różnice tkwiły w ich możliwościach.
Załącznik 11267
Załącznik 11268
Załącznik 11269
Załącznik 11270
Załącznik 11271
Załącznik 11272
EOS 620 oferował tryby PASM, czasy migawki 1/4000 s - 30 s plus B, zdjęcia seryjne 5 kl/s, kompensację ekspozycji +/- 5 EV, matrycowy i selektywny 6,5% pomiar światła z pamięcią pomiaru, synchronizację błysku 1/250 s, auto bracketing i wielokrotną ekspozycję, oraz tryby pracy AF One Shot i Servo, a także pomiar błysku TTL. Jednopunktowy AF był dokładny i bardzo szybki.
Naciąg i zwijanie powrotne filmu były automatyczne.
Aparat miał przycisk podglądu GO, samowyzwalacz i wejście na elektryczny wężyk spustowy. Matówki oraz tylne ścianki były wymienne.
Info w celowniku obejmowało wartość migawki, przysłony, kontrolkę AF działającą także w servo, sygnalizację korekcji ekspozycji bez wskazania jej wartości, i sygnalizację trybu M. Nie było normalnej światłowagi, lecz alfanumeryczne wskazania, czy przysłonę należy otworzyć, czy przymknąć.
Dzięki solidnemu gripowi aparat był wygodny do trzymania. Bardzo przydatną funkcją był dostępny na żądanie pod przyciskiem pomiar selektywny, dostępny w każdym trybie pracy włącznie z M, jeśli pomiar matrycowy budził wątpliwości. Z kolei pomiar matrycowy bazował na matrycy sześciopolowej i był jedynym trybem pomiaru poza selektywnym. Opcja pomiaru integralnego pojawiała się tylko w trybie M przy ręcznym ustawianiu ostrości i z dostępem do pomiaru selektywnego.
LCD był podświetlany przyciskiem, ale ten obwód miał fabryczną wadę w postaci wyczerpywania drogiej baterii 2CR5 nawet przy wyłączonym aparacie. Jedynym lekarstwem na to było jego fizyczne odcięcie.
Załącznik 11273
EOS 650 oprócz trybów PASM miał jeszcze tryb DEPTH do automatycznego doboru odległości i przysłony dla uzyskania GO obejmującej obiekty znajdujące się w dwóch uprzednio zmierzonych odległościach. Nie posiadał natomiast ekspozycji wielokrotnej i auto bracketingu.
Migawka pracowała w zakresie 1/2000 s - 30 s plus B z synchronizacją do 1/125 s, prędkość zdjęć seryjnych wynosiła 3 kl/s. Nie miał podświetlenia LCD, a dwa oddzielne przyciski do wyboru przesłony i podglądu GO połączono w jeden.
O tych pierwszych EOSach napisałem też na moim blogu. Jak chcecie, to rzućcie okiem... http://glebsky.pl/canon-eos/
No i fajnie napisałeś! Jedynki EOS mnie nie kręciły, miałem EOSa 5, 50E i następnie EOSa 3.Cytat:
Zamieszczone przez Heldbaum
EOSa 3 + grip PB-E2 miałem bardzo dłuuuuuuugo. Zajefajny aparat i nawet dwa razy go kupowałem :) Ostatecznie z tym drugim rozstałem się sprzedając cały szpej canona z mocowaniem EF. Pozostawiłem wyłącznie analoga F1 New z optyką FD/FL.
Swoją drogą czekam aż ktoś napisze o AF-owych Minoltach, bo miałem klika Dynaxów w użyciu (w stopce). Genialna np. MINOLTA 9xi , która była pierwszą lustrzanką na świecie z niebywale szybką migawką o prędkości 1/12.000 sekundy oraz czasem synchronizacji z lampą błyskową o wartości 1/300 sekundy. Czy ktoś pamięta jeszcze karty programujące do Minolt? Miałem ich kilka :) Minolty swego czasu zamiotły możliwościami konkurencję pod dywan ;)
Historia Sony Alpha - analogowe aparaty z bagnetem Alpha/Minolta
Ooo, Minolty też lubiłem. Sam miałem 7000AF i oszywiście wszystkie te manualne, X300, X700... Bardzo dobre były obiektywy, standard 50/1,7 był chyba najlepszym standardem, jaki w życiu widziałem. Przebijał go tylko jeden słoik o nazwie Fujinon 50/1,9.
Jeśli chodzi o 9xi, to wtedy marzyłem o niej, ale... Mogłem sobie co najwyżej pomarzyć. A dziś, też jest piekielnie trudno znaleźć egzemplarz w dobrym stanie i jak już znajdziesz, to kosztuje fortunę. Szkoda, bo ten aparat był według mnie takim "odejściem w wielkim stylu". Nikt inny nie stworzył niczego podobnego...
https://i.imgur.com/oNsr3ep.jpg
Mojej 7000AF niestety nie mam na zdjęciu, ale to jest ten aparat.
Pamiętam, gdy w '70 jeszcze będąc w technikum, z wypiekami na twarzach, czytaliśmy z kumplami z kółka fotograficznego artykuł w Foto-Kurierze o Minolcie 7000 :shock:
W sytuacji, gdy najbardziej zaawansowanymi sprzętami, z jakimi mogliśmy mieć do czynienia, były Zenit TTL i Pentacon Six TL, opowieść o aparacie z AF, który naprawdę działa, i jest zmotoryzowany, brzmiała jak baśń z tysiąca i jednej nocy.
Chodziliśmy też do Empiku, aby na miejscu przeglądać Amateur Photographer i robiąc zdjęcia Zorkami i Kievami wyobrażaliśmy sobie owe Pentaxy, Canony, Olympusy, Minolty, Nikony, Rolleiflexy, Chinony, Cosiny i Voigtlaendery, jak byśmy już je mieli :mrgreen:
--- Kolejny post ---
Fakt. Powstało parę modeli tak daleko odbiegających od stawki, jak właśnie ta Minolta, której AF w tym czasie równał z ziemią wszystkie inne, jak EOS 3 na koniec ery lustrzanek na film, czy chociażby mój Olympus OM-4, albo Pentax LX, czy Canon F1 New oraz Nikon F3.Cytat:
Zamieszczone przez Heldbaum
Ale jednak to były wspaniałe czasy. Mogliśmy sobie przynajmneij o czymś pomarzyć, mieliśmy do czego wzdychać. A dziś? Do czego?
Zawsze można marzyć. I trzeba. Bez marzeń kapciejemy.Cytat:
Zamieszczone przez Heldbaum
Ja na przykład marzę o smartfonie S23 ultra, żeby robic fotografie doskonałe.