Wersja do druku
bylo o tym juz na forum pare razy - polecam te kilka watkow przejzec... sporo informacji.. czasem nie tylko o samej fotografii, ale i o przyleglosciach.. czyli jak sie bronic ;) co mozesz, a co nie ;) i inne takie.. ;)
i na koniec przewodnik ilustrowany :)
:mrgreen:
ogolnie - google i historia pl.rec.foto ... ale juz mi sie szukac nie chce.. tobie powinno sie chciec :)
Dzięki Czacha - już czytam.
Niezupełnie jednak o to mi chodziło, o czym traktują powyższe linki - nie chodzi mi o ograniczenia prawne a raczej blokadę psychiczną przed włażeniem komuś z butami w jego życie. Chciałam dowiedzieć się jak to czują ludzie, którzy mają większe doświadczenie. Chciałam się dowiedzieć jak nastawić się psychicznie przed wyjściem na ulicę z aparatem. Chciałam się dowiedzieć jak robić zdjęcia ludziom, żeby nie poczuli się traktowani przedmiotowo, jak jakieś dziwowisko.
Czacha, może Ty byś coś napisał - przeglądałam Twoje zdjęcia, są piękne.
O, tu ja mam dużo łatwiej - mam swoje dziecko "na przynętę" ;)Cytat:
Zamieszczone przez zabol
kilka porad tutaj:
http://free.of.pl/h/henry/ostan.html
http://free.of.pl/h/henry/resnick.html
W zasadzie kazdy podchodzi do tego indywidualnie.. podobnie jak kazde zdjecie jest na swoj sposob indywidualne. Niektore robisz tak ze nikt tego nie zuwaza.. przy innych pol godziny spedzasz na rozmowie z ta osoba, ktora zaczyna ci sie zwierzac ze swoich problemow, bo pomimo ze mowisz ze nie jestes z gazety, to ona i tak bedzie chciala sie z kims podzielic swoim ciezarem i bedzie miala nadzieje, ze ktos w koncu pomoze.
Z tego co mi wiadomo to można publikować zdjęcia osób publicznych lub "zwykłych" ludzi w towarzystwie osób publicznych. W innych przypadkach zdaje się trzeba mieć zgodę.Cytat:
Zamieszczone przez GoTo
Jesli sie ktos wstydzi niech nie patrzy w oczy celowi fotograficznych zapedow. Jedno spojrzenie potrafi skutecznie zachwiac pewnoscią siebie niezdecydowanych fotoamatorow.
Uśmiech na ryju to druga bron :)
Towarzystwo znajomego/znajomej tez pomaga.
Mozna zrobic zdjecie, odwrocic sie i isc dalej swoja droga tak aby nie widziec lub nie slyszec ewentualnego niezadowolenia ze strony osoby sfotografowanej.
Ustawic aparat, przemyslec kadr, a pozniej tylko momentalnie przylozyc aparat do oka, strzelic, opuscic.
Ustawic sie, patrzec przez wizjer i czekac az osoba bedaca celem sama wejdzie w kadr.
Robiac zdjecia canonetem lub czyms podobnie cichym na pytanie "Czy zrobiles/ zrobil pan/ zdjecie?" w przypadku osob co do ktorych mamy podejrzenia, ze moga nie byc zadowoleni, odpowiadac "Nie". Osoba fotografowana musi uwierzyc na slowo, bo migawki przeciez nie uslyszy :D Aby zachwiac psychika takiego dopytywacza mozna jeszcze dorzucic "Nie, bo nie ma nic ciekawego" ;-)
Nie kryc sie z aparatem, to rodzi podejrzliwość u ludzi, zwlaszcza pamietajacych jeszcze Tamte czasy.
Czasami warto zapytac, ale tylko czasami, kiedy 6 zmysl ocenia szanse powodzenia na 95% :)
Wszystko co napisalem stosowalem lub stosuje nadal.
Taaa... Nic tylko kłamac... :twisted:Cytat:
Zamieszczone przez kekacz