No więc poszperałem trochę dokształcając się przy tym i...
@Tomasz Goliński:
Miałeś sporo racji.
Problem mój był taki, że mieszałem dwa pojęcia: parametry wypadkowe i rzeczywiste. Każdy układ można sprowadzić do układu zastępczego równania soczewki, ale wszystkie parametry takiego układu muszą być wypadkowe jak np. punkty nodalne.
Obiektyw można opisać za pomocą układu soczewki grubej, lub układu soczewek (tylna (f1) i przednia (f2), i odległość między nimi D), tj.:
F (wypadkowa) = (f1*f2)/(f1+f2-D)
Otrzymujemy dla każdej soczewki inne wartości odległości przedmiotowej i obrazowej.
Odległość minimalna podana w katalogu jest wielkością rzeczywistą (nie wypadkową układu równania soczewki płaskiej), więc w zasadzie nie jest możliwe wyznaczenie ogniskowej za pomocą tego parametru. Można jedynie pokusić się o wyznaczenie ogniskowe za pomocą kąta widzenia:
kąt widzenia = 2*arctan((Przekątna matrycy)/(2*F*(Skala+1)))
przekształcając otrzymujemy:
F = (Przekątna matrycy)/(2*(Skala+1)*tan(kąt/2))
Analizują przykłady które zostały zamieszczone (z EF 100 F/2,8 i SIGMY 18-125), można oszacować, że ogniskowa EF 100 F/2,8 wygląda na stałą w całym zakresie - kąt przy 1:1 powinien być 2 razy mniejszy i tak chyba wygląda (trzebaby dokładnie wykonać pomiar).
Ogniskowa w 18-125 też wygląda dobrze - przy nieskończoności wychodzi że jest ok. 135 mm, przy skali 0,19 ok. 120 mm - czyli nie tak tragicznie.
Jeszcze sprawa:
Jest zastosowany w tych obiektywach układ retrofokusa - dodatkowa soczewka, lub ukłąd soczewek, za pomocą której rzutowany jest obraz na matrycę z dalszej/bliższej odległości.Cytat:
Zamieszczone przez Cyborg
http://www.rondexter.com/library/ret...s_and_tele.htm
C.D.N.