Moje pierwsze kroki w Motocrosie i w sumie w ogóle w sporcie. Krytyka mile widziana.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Wersja do druku
Moje pierwsze kroki w Motocrosie i w sumie w ogóle w sporcie. Krytyka mile widziana.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Mnie się podobają,najlepsza i tylko 4,bo:
nawet najlepsza fotka od"**** strony" nie będzie dobra .Oglądanie pleców to nie to samo co twarzy lub frontu.
To fakt, kilka fotek od przodu.Cytat:
Zamieszczone przez zysk
9.
10.
11.
12.
--- Kolejny post ---
To fakt, kilka fotek od przodu.Cytat:
Zamieszczone przez zysk
9.
10.
11.
12.
9,10-ucięte koła
11 prawie OK ,koła zagnieżdżone
12 ładne,ale nie
kontrast za duży ?
Witam.
Kawałki rąk, nóg i kół motocykli "nie biorących udziału w kadrze" niezbyt mile widziane.
Sugeruję nie powielać błędów i motywów innych fotografujących- czyli nie walić 200 zdjęć na tym samym wirażu zawodnikom w tej samej pozie i broń Boże robić z tego potem galerii, która razem do kupy ma kilkaset zdjęć, bo nikt nie będzie tego w całości oglądał- zwłaszcza jak po 50-tym zdjęciu dojdzie do wniosku, że co drugie to "to samo". :)
Natomiast umiejętność wyłapania i pokazania czegoś, czego nie mają inni z tej samej imprezy wyścigowej- to już będzie sukces i w taką stronę należy pójść- choćby to oznaczało włażenie w krzaki, chwasty po pas i gigantyczne pokrzywy oraz ubrudzenie gaci i zasypanie piachem butów.
Motocross jest bardzo zmienny i dynamiczny, dlatego dobrze jest - zanim się zacznie fotografowanie wyścigów- przejść się po całym torze przed zawodami lub jeszcze lepiej podczas porannych treningów i samemu zaobserwować gdzie rajderzy robią najwięcej dymu i wzniecają tumany kurzu, oraz gdzie fotografując ich nie będziemy mieli w tle wiecznie masy widzów albo jakiegoś dziadostwa (sterta śmieci, jakieś baraki, pojemniki czy połamane badyle albo pojazdy).
Owczy pęd za innymi posiadaczami aparatów czasami ma sens, ale czasami należy zrobić coś całkiem innego niż oni (pomijając fakt, że oni sami sobie coraz częściej włażą w kadr jeden drugiemu).
Odnośnie powyższych zdjęć to dodałbym jeszcze trochę wyciągnięcie cieni, bo gdzieniegdzie jest trochę ciemno na motywie, ale to już bywa kwestia indywidualnych preferencji (niektórzy na siłę rozjaśniają wszystko tak, jakby siedzieli w alei ledowej albo halogenowej- ja tego osobiście nie lubię, ale szanuję odmienność sposobu pokazania czegoś, niemniej jednak najważniejsze jest aby nie być sztampowym i wyłapać jak najwięcej ciekawych momentów- w tym i na zapleczu oraz po poszczególnych wyścigach, gdyż tam też jest co sfotografować.
Ogólnie dobre pokazanie motocrossu i jego środowiska oraz zaplecza wymaga nieustannego ruchu i aktywności. I odporności na kurz (dotyczy człowieka oraz...niestety sprzętu).
Pozdrawiam.
--- Kolejny post ---
Witam.
Kawałki rąk, nóg i kół motocykli "nie biorących udziału w kadrze" niezbyt mile widziane.
Sugeruję nie powielać błędów i motywów innych fotografujących- czyli nie walić 200 zdjęć na tym samym wirażu zawodnikom w tej samej pozie i broń Boże robić z tego potem galerii, która razem do kupy ma kilkaset zdjęć, bo nikt nie będzie tego w całości oglądał- zwłaszcza jak po 50-tym zdjęciu dojdzie do wniosku, że co drugie to "to samo". :)
Natomiast umiejętność wyłapania i pokazania czegoś, czego nie mają inni z tej samej imprezy wyścigowej- to już będzie sukces i w taką stronę należy pójść- choćby to oznaczało włażenie w krzaki, chwasty po pas i gigantyczne pokrzywy oraz ubrudzenie gaci i zasypanie piachem butów.
Motocross jest bardzo zmienny i dynamiczny, dlatego dobrze jest - zanim się zacznie fotografowanie wyścigów- przejść się po całym torze przed zawodami lub jeszcze lepiej podczas porannych treningów i samemu zaobserwować gdzie rajderzy robią najwięcej dymu i wzniecają tumany kurzu, oraz gdzie fotografując ich nie będziemy mieli w tle wiecznie masy widzów albo jakiegoś dziadostwa (sterta śmieci, jakieś baraki, pojemniki czy połamane badyle albo pojazdy).
Owczy pęd za innymi posiadaczami aparatów czasami ma sens, ale czasami należy zrobić coś całkiem innego niż oni (pomijając fakt, że oni sami sobie coraz częściej włażą w kadr jeden drugiemu).
Odnośnie powyższych zdjęć to dodałbym jeszcze trochę wyciągnięcie cieni, bo gdzieniegdzie jest trochę ciemno na motywie, ale to już bywa kwestia indywidualnych preferencji (niektórzy na siłę rozjaśniają wszystko tak, jakby siedzieli w alei ledowej albo halogenowej- ja tego osobiście nie lubię, ale szanuję odmienność sposobu pokazania czegoś, niemniej jednak najważniejsze jest aby nie być sztampowym i wyłapać jak najwięcej ciekawych momentów- w tym i na zapleczu oraz po poszczególnych wyścigach, gdyż tam też jest co sfotografować.
Ogólnie dobre pokazanie motocrossu i jego środowiska oraz zaplecza wymaga nieustannego ruchu i aktywności. I odporności na kurz (dotyczy człowieka oraz...niestety sprzętu).
Pozdrawiam.