Po co robić te zdjęcia?

Susan Sontag napisała, że surrealizm leży u podstaw fotografii, w samym stworzeniu duplikatu świata, rzeczywistości drugiego stopnia, węższej ale bardziej dramatycznej niż ta, którą postrzegamy gołym okiem. Pisała : „Fotograf to uzbrojony w aparat samotny spacerowicz, który bada teren, to przechodzień-podglądacz odkrywający miasto jako krajobraz ponętnych skrajności.” Mnie najbardziej kręci to o czym mówiła Diane Arbus, że fotografia bierze się z zamiłowania do bubli, dziwactw i kiczu. Zdjęcie dla mnie musi sprawiać, że rzeczywistość staje się dziwna i surrealistyczna, musi odkrywać jej ukryte znaczenia.
Interesuje mnie jakie motywacje do robienia zdjęć mają inni. Czy wystarczającą motywacją jest zrobienie perfekcyjnego technicznie zdjęcia perfekcyjnym aparatem? Pytanie jest, po co robimy te zdjęcia?
Jak ktoś uzna że głupi temat to proszę nie kpić. :)

bez obrazy, ale podejrzewam, że mało kto tutaj wie, kim była Susan Sontag i czym, poza estetyką fotografii, się zajmowała
Diane Arbus... prawdziwa wariatka-artystka, polecam jej biografię

no właśnie, po co robić zdjęcia?
żeby przetestować rozdzielczość obiektywu i rozpiętość tonalną matrycy
tamte czasy już nie wrócą

@igor58: Bez obrazy, trochę humanistów też się tu kręci... ;-)

Do mnie wizja Arbus (w tej sprawie) nie przemawia. Dla mnie (nędznego amatora, co istotne...) fotografia spełnia dwie role. Jedna - to próba zatrzymania w kadrze jakiegoś piękna, dostrzeżenia w rzeczywistości czegoś, co nie jest oczywiste na pierwszy rzut oka.

Druga - to rola narracyjna, przekazywanie jakiejś opowieści, jakiejś historii (tu się mieści także fotografia prasowa, reporterska - ale nie tylko). Obraz jako samodzielna opowieść - albo jako uzupełnienie słowa. Opowieść, która może być dla innych - ale może też być dla siebie samego (jako "wyzwalacz wspomnień")...

Powodów żeby zarejestrować obraz są miliony jedne błahe i prozaiczne, inne głębsze, wynikające z chęci opowiedzenia czegoś, jakieś historii, może czegoś o sobie. Żadne jednak nie są lepsze ani gorsze, po prostu są inne. Póki naciskanie spustu migawki i rejestrowanie takiej lub innej rzeczywistości sprawia komuś radość co za różnica z jakiego powodu bierze do ręki aparat?

Cytat:

---

Zamieszczone przez igor58

żeby przetestować rozdzielczość obiektywu i rozpiętość tonalną matrycy

---

Jeśli komuś to sprawia przyjemność to czemu by nie?

Cytat:

---

Zamieszczone przez igor58

tamte czasy już nie wrócą

---

Wybacz ale pachnie mi to smutkami z oddziału geriatrycznego, jak się chce to i teraz bez problemu można znaleźć fotografię której jak rozumiem Tobie brakuje. Trzeba tylko chcieć poszukać, CB to najwyraźniej nie jest najlepsze miejsce do tego.

Zdjęcia robi się po to aby mieć na czym umieścić swój znak wodny ze stroną internetową galerii.....

po co zadawać takie filozoficzne pytania ....?8-)

Bez filozofii.
Zdjęcia może zrobić po to, aby "papa" się cieszyła i można było zrobić coś innego - niż zwykle.

Tu właśnie się zgadzam z Kolegą z Gorzowa - dla własnej przyjemności, szeroko pojętej. A to: "zrobienie perfekcyjnego technicznie zdjęcia perfekcyjnym aparatem", Kolega Wątkozakładacz dla prowokacji chyba napisał.

Sprawa jest banalnie prosta. Zdjęcia robimy po to, żeby zajeździć tę pier.... migawkę :).

...po nic ...8-)